öfke

yönetilemiyor sun !

yönetemiyorsun !

arada bir denge tahtasý sýn tahta çürük olduðunu için de devamlý zayi veriyorsun ve hep yitirilen ,yitiren sen oluyorsun..

temelin eðreti,en ufak bir deprem de bile yerle bir oluyorsun,,,

gerçeðin içindesin,sorunda bu aslýnda gözlerin açýk ama göremiyorsun yanlýþý!!

yanýlgýya düþüyorsun,yanýltýyorsun bilinç altýna düþen umursamazlýðýný
senin hükmün sadece,göz yaþý dökmek
biraz küfürlenmek,acý çekmek

senin için basit bir þey bu !

alt tabaka insansýn sen,olay bu kadar basit iþte.

düþündürmüyor artýk !! düþüncem , müsaade etmiyor buna
sonucu masaya koyuyorum nasýlsa , hemen tartýþmalar sonrasýnda

bitmiþtir! diyorum . gitmiþtir,o yine nasýlsa..

mutluluk ile mutsuzluk arasýnda ki dengeyi kuranlar asýl kendi,kendini
bu duruma itenler..

seri ayrýlýklar,kan dondurucu bahaneler budur iþte..

alýþýk olduðumuz gerçek.

biri ayrýldýðý zaman ilk akla gelen sebepsiz bir veda okutmak bundan sonra..
Sosyal Medyada Paylaşın: