Yalnızlığın İnfazı…

Dün, bugün, yarýn ve bütün zaman
Gönül bir Leyla’nýn hayaliyle þakýr
Cehennem azabý þu yalnýzlýðýn
Kalemini ellerinle gel sen kýr

Korkma hiç sevgiden, sev, sevginle sev
Hem de gönülden yüreðinle sev
Coþkun arzu ile isteðinle sev
Mahkemeyi Kübra’ya býrakma aþký!

Gel, yalnýzlýðýn ey panzehiri!
Gel, hiç düþünme sakýn tehiri
Bu birliðin ömür olsun mehiri
Gel, gel, hangi vakit dersen öyle gel!

Ve bir gece yarýsý tam sýfýr ikide
Gel, yalnýzlýðýmýn ipini sen çek
Ýnfazýn yapýldýðý o anda bil ki,
Ayaklarým tamamen yerden kesilecek…

31.3.1993
Kenan Þahbaz

Sosyal Medyada Paylaşın: