Konuþ mu dedi dilin
Ahh ah sevdiðim
Sesim sessizliðimde duymuyor musun?
Sessizliðimde çýðlýklarým
Çýðlýklarýmda damlalar
Damlalarda hayat
Al hayatý ellerine
Ellerinden kaymamalý tüm bitiþlere inat...
Yalnýzlýðým üþütse de
Özümden çýkan hem seni yakar hem beni
Öyle bir yangýn ki görünmeyen ama aleni
Bilmeyene saçýlmýþ kül
Bilene çöl sýcaðýndan da kavurucu
Sýcaklýklarýn parmak ucu dansýndan sýyrýlamayan
Gözbebeklerine yansýyan kývrak aksi
Sanýrým kýþa meydan okuyor bu yangýn hay aksi
Düþe düþtüm yine iþte
Duru saf bir göl kenarýnda þarkýlar var dilimde
Bir ucu göle deðmiþ saçlarýmýn
Sonra tenine yollar çiziyor
Önce donuyor gibi
Ama ellerim bu izlerden geçince buhar olup uçuyor zaman
Ve gözlerimden bir çocuk koþuyor muzip gülümsemelerini yayarak güne
Kimse tanýmadan önce sarýnýyor göðün rengine
Ve ellerim dönüyor bana
Satýrlardan yol yapýp ruhuma
Okþuyor usul usul
Narince acýtmadan
Çok yara var kabuðunu kaldýrmadan
Kan kaybýna gebe kalmadan
Cýmbýzlayýp sahipsizliðin özgür halini
Diyor ki sýcacýðým ver elini
Sen bilmiyorsun ama elin ellerimde
Hayalliðine içerledi de
Islandý gece
Dalgalarca kabaran bir ruh
Ve dilimden dökülen bir hece
Sus
Dinle çaðlamalarý
Gecedeki ýslaklýk nehre dönüþtüðü için
Yanardaðlardan kopup gelen lavlar akýyor için için...
(19 01 2008)
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.