Ben kendimce yazarým sen nice alýnýrsýn Kötü söz sahibinin kelam etmem özüne Hallerini sezerim gizlice salýnýrsýn Sükuttayým bendimce selam etmem sözüne Þairin ölümüdür söz üstüne söz koymak Kalemin zulümüdür göz üstüne göz koymak
Çevirip laflarýmý sözde þiir yazarsýn Sanki sevmiþim gibi gam edersin kendince Bozarak saflarýmý özde þiir bozarsýn Say ki yermiþim gibi yaz ki kendi bendince Gözünün körümüdür es üstüne es koymak Kalemin zulumüdür tez üstüne tez koymak
Ýki yabancý ruhta hiç birleþme olur mu? Neyin rüyasýndasýn boþa gýybet edersin Yontulmayýnca tahta güzelleþme olur mu? Bilmem hangi yoldasýn kimle sohbet edersin? Gönlünün pirimidir zor üstüne zor koymak Kalemin zulümüdür hor üstüne hor koymak
Zorda kaldým da yazdým usandýrdýn insaný Önce kendini taný sonra bakarsýn sola Haber bile saldým da utandýrdýn o caný Tut içinde derdini rahat ver bir þu kula Yiðidin iþi midir yar üstüne yar koymak Kalemin zulümüdür ar üstüne ar koymak
Sözüm meclisten dýþa o biliyor kendini Doðru deðil ettiðim baþka çarem kalmadý Bir yeisten þu baþa silkeliyor derdini Benim tek sevdiðim var baþka yarem olmadý Þairin ölümüdür köz üstüne köz koymak Kalemin zulümüdür göz üstüne göz koymak
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.