KADİM DOSTLAR MEYHANESİ
yorgunum bugün ey yeryüzü
gökyüzünün aðýrlýðý durur üstümde
tenimde topraktan damýtýlmýþ hüzünler gezinir
saçlarýndan bir masada aþkýn
durmadan þarapla seviþirim
kadim dostlar meyhanesinde bugün
içimde þiirler devþirir gece
apansýz rüzgar itaatsizliðinde
gözlerimde sahte gökkuþaðý renkleri
gri sözcükler tüner sarhoþ dilime
kadim dostlar meyhanesinde bugün
kýþtan kalma bir soðuðu nakþeder hasret
gülüþlerin tutunamadýðý kýyýlarýma
oysa köpüklü bir sudur gövdeme vuran zaman
býçkýn sohbetler anýlarý filizlendirir
kadim dostlar meyhanesinde bugün
anamur’un geveze kuþlarý
van’ýn esmer hüzünlerinde kanatlanýr
konyalý bir çingene bozkýrý resmederken baðlamasýnda
havza’da ters akanda bir sarý duman
derim aman be gardaþlar aman
kadim dostlar meyhanesinde bugün
ALÝ RIFAT ARKU
28/04/2014
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.