Gönül tarlasýna umut tohumlarý ekmiþtim
Yalan ve sahtekâr böcekleri yeþertmedi
Serseri rüzgâr getirdi o böcekleri
Oysa ben o tohumlarý sevgi suyuyla
Sulayarak olgunlaþmalarýný bekleyip
Birer, birer mutluluk testeresiyle biçip,
Huzur arabasýna iyice doldurarak
Ömrümce her gittiðim yere taþýyacaktým
Tüm bu emeklerim boþa gitti.
Bütün güzel hayallerim gurur ýrmaðýyla
Sürüklenip kin koyundan üzüntüleriyle
Hüzün denizinin hüznüne hüzün ekledi
Göz yaþlarým gürlemeden yaðan yaðmur gibi
Yanaklarýmdaki hüznün izini silerek
Sessiz, sessiz süzülürken o yaþlý gözlerle
Ben ardýndan eli kolu baðlý bakakaldým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.