Uðruna feda olsun acýma hiç þânýma Es bütün hýþmýn ile yerlere savur beni Ýbret olsun âleme, bakma periþânýma Hüznüm kâfi deðilse gözlerinle vur beni.
Duymazsýn feryadýmý yarama tuz basarým Çektiðim ýzdýrapla olsa da nihayetim Ne gücenip kýrýlýr ne de surat asarým Dil isyan etmez sana ve olmaz þikâyetim.
Günbegün damla damla yok olur eririm de Sýr vermem kimselere dile düþürmem seni Bu þehri baþtan baþa ateþe veririm de Yakarým da kendimi küle düþürmem seni.
Serseri gecelerde avuturum hüznümü Sokak lambalarýnýn altýný mesken tutup Ben ki bir gülüþünle unuturum hüznümü Yine severim seni gözyaþýmý kurutup.
Senden gelen cefayý nimet diye bilirim Hançer vursan açtýðýn yara bile kutsaldýr Canýmý iste nasýl olmaz diyebilirim Senin için ölmek de mutlu son bir masaldýr.
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.