Kurdele baðlýyormuþ öküzün zelvesine Ya ben köyü unuttum ya bu þehir öküzü Kaç dilekte bulunmuþ kahvenin telvesine Topraklar çatlar oldu gülümsüyor gökyüzü
Eksilmiþ bir tarafý týmarý edilmemiþ Evini unutuyor çok iyi güdülmemiþ Dana iken peþinden fazlaca gidilmemiþ Cahil mi kaldým acep buda þehir öküzü
Çifte götürsen hani pulluðu tekmeliyor Koyuna özenmiþ ya narin narin meliyor Tereni görmüþ sanki melül melül dalýyor Biz Köylüyüz gardaþým sense þehir öküzü
Adýn Þeref olunca þerefin firar etmiþ Ar namus ve edebin onlar zaten terketmiþ Þu þehir belasýna insanlýðýn da bitmiþ Cart curt çiðneyip durma çýkart sen þu sakýzý
Hani erkek olsaydým ana avrat baþlardým Aðzýn burnun kýrýlýr ben ozaman boþlardým Ýtin yal kazanýnda çevirerek haþlardým Ýnsanlýk bende kalsýn var git þehir öküzü
Emine Çerçi Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.