Peþpeþe Rüyâlar (Adýný Arayan Þiir)
I.
Ufukta kaybolan bir at
Gidiyor dörtnala zaman
Gittikçe daralan helezon yollar
Geceler simsiyah bir pelerin
Sýðýndýðým sabahtý ellerin
Nefesimde ne var, kanatýyor çiçeði
Bakýþlarým uçarken peþ peþe bulutlara,
Ýtiyor zamaný sessizce rüzgâr...
II.
Aydýnlatýyor ay ýssýz bir yolu
Fýsýltýlar duyuluyor çalýlýklarda
Bir dal kýrýlýyor
Sesinden ürken bir böcek
Telâþla gidiyor ters yöne
Büyük bir kavis çiziyor yarasalar
Acýlardan, sancýlardan atlayarak
Ayaðý kayýyor umutlarýnýn, yuvarlanýyor yerlerde
Karanlýkta dua ediyor aðaçlar el ele tutuþmuþ
Gölgelere sinmiþ yavru bir ceylan
Arýyor anasýnýn kokusunu baþý yukarda,
Gözleri ürkek, masum, kapkara...
III.
Kýþkýrtýyor uykudan arta kalan geceyi
Yolunu þaþýrmýþ iþveli bir kahkaha
Düþüyor yollara kýrýtarak.
Birleþip yýldýzlar uç uca
Resim yapýyorlar altýn tozundan.
Pencerede solgun bir çocuk yüzü
Bakýyorum, içeri kaçýyor.
Sallanýyor kara bir perde
Mor bir ýþýk sýzýyor dýþarý
Sabah nerde?
IV.
Bir kadýn ilerliyor parmak uçlarýnda
Gözleri yerde
Saçlarýnda gecenin kokusu
Sürünüyor yerlerde
Kaþlarý çatýk
Sanýlýr sanki bakýþlarýndan
Denizde gemilerinin
Hepsi batýk...
Ýki yavru güvercin gibi
Çýkýyor karanlýkta elleri
Topluyor saçlarýný.
Sýký sýký sarýndýðý mantosunun eteklerinden
Dökülüyor gecenin acýmasýzlýðý, kederi
Gölgesi gitgide ufalýyor,
Dar sokaklarda koþarak kayboluyor
V.
Elini çenesine dayamýþ
Kocaman bir kaya
Sakalýný sývazlýyor þehre bakarken
Hayretle seyrediyor aðaran ufku, yorgun
Gökyüzünde sisten bir çadýr
Ardýndan dökülüyor damlalar
Yükseliyor buðu buðu toprak kokusu
Çirkinlikleri toplayarak
Kara geceye inat rengârenk gök kuþaðý
Atmýþ bir ayaðýný daðlardan aþaðý
Boyuyor ufku boydan boya.
Neþ’eleniyor kuþlar
Çekiþtiriyorlar gagalarýyla tutup gök kuþaðýný
Bin bir renge boyanýyorlar
Kanatlarýnýn sesinde yükselen alkýþlar
Güneþ sýyýrýp kýlýcýný kýnýndan
Çýkýyor bulutlarýn arasýndan
Kamaþýyor gözlerim ýþýktan...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.