Ucu Kaçmış Bütün Güzellikler Adına

ölü sözler söyleyen dudaðým
bak þimdi sana baharlar getirdim
nasýl saklandýðýmý bir bilsen
yýllar geçtikten sonra mezarda
karþýmda durup þarký söyleyecek olaný
bir nefeste unutuyorum desem

sen baþka yerde
tutundukça elin kayacakmýþ gibi
bulup bulup yitirirken aþký
niçin seni sýnýyorlar ki
dalýn ucunda bir yaprak
geçmiþine ihanet etmez ki

orada diþlerini sýkmak yok
komik oluyor belki düþündüðümde seni
sularýný göðe benzetip düþerken
bir çocuðun sevinciyle çekip gitmeni
eðer sarýlacak bir ýþýk seli deðilsen elimde

detay anlatýlabilseydi harfler þöyle söylerdi
kök gövde budak ayrýntýsýnda gizli daireler
bir fýsýltý üzerine rüzgara anlatýlmýþ
yetiþin boyumuzun bittiði yerde ölüm var

beni bizi ve bütünlüðümüzü
parçalanmýþ gibi gösteren varlýk
aslýn çoðalmýþ yeni gölgesidir
kötü yanlarýma bakýp acý çekiþim ondan

aralar durgunluðunu gösterdikçe
boþluk havliyle kendisinden ayrýlan haykýrýþlar
göz olmak için karýþýyormuþ
çözün beni
sevginizle çoðalýp yok olayým
ucu kaçmýþ bütün güzellikler adýna.







Sosyal Medyada Paylaşın: