Kahrolasý Dünya’da hiç gülmeden yaþadým
Yýllarca mutluluðu bulmak için aradým
Her yüzüme güleni adam sandým aldandým
Bu diyardan gidecem dost kalmamýþ anladým
Ana baba ölünce kardeþlerim el oldu
Þifa bulmaz bu gönlüm sarardý benzim soldu
Yeme içme dostlukmuþ þairem saçý yoldu
Bu diyardan gidecem dost kalmamýþ anladým
Ýçimi dertler sarmýþ bu gece ölesim var
Hüzün çöktü baþýma bu gece gidesim var
Gidenler gitti dönmez ölümü sevesim var
Bu diyardan gidecem dost kalmamýþ anladým
Heybemde çok cefalar kanar yaram kesilmez
Özgür olsada dilim karþý taraf dil bilmez
Hayattan soðumuþum gözyaþlarýmý silmez
Bu diyardan gidecem dost kalmamýþ anladým
Tülay*Aslan
sen ne güzel dostsun bacým
gardaþtan baþka varmý ilacýn
koy baþýný sineme dinsin acýn
annesin bacýsýn cennettir baþtacýn
bacýma ...kulhasan’dan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.