SEVDA'NIN TARİFİ

Sevilen güneþ gibi, sevenin gönlü harap,
Uzanýp da güneþi elle tutmaktýr sevda.
Bazen kayan bir yýldýz, bazen çölde bir serap,
Olmaz iþin peþinde hayal gütmektir sevda.

Ceylan gibi koþarken, kör-topalca yürüyen,
Bedende güneþ varken, ruhunu sis bürüyen,
Umutlar hep yeþilken, içten içe çürüyen,
Yine de ilaç diye, zehir yutmaktýr sevda.

Hasretiyle yanmaktýr, kavuþmayý beklerken,
Yüreðini yakmaktýr, yüreðinde saklarken,
Elinden uçan kuþtur, öpüp, sevip, koklarken,
Uçan kuþun ardýndan koþup gitmektir sevda.

Bülbül gibi þakýmak, konmaktýr daldan dala,
Deryanýn ortasýnda tutunmaktýr bir sala,
Bazen gemi batarken, binmemektir sandala,
O gemiyle beraber dibe batmaktýr sevda.

Bu girdaba girene, bazen gönül yoldaþý,
Bazen akýl zorlayan, yýkýlmaz sabýrtaþý,
Bazen sonsuz mutluluk, bazen dinmez gözyaþý,
Sevinci, ýzdýraba katýk etmektir sevda.

Umutsuzca peþinden dolaþmaktýr yolunda,
Deli divane olup, aranmaktýr çölünde,
Sonunda maskarasýn, elalemin dilinde,
Köksoy gibi sararýp, solup bitmektir sevda...

TARKAN KÖKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: