Yýllar önçe bir fidan olarak diktiðim, Bülbül olupta hep dallarýnda öttüðüm, Her gün üzerine göz yaþýmý döktüðüm, Þimdi açacak ben gülümü bekliyorum...
Tomurcuk bile açmadý yazýk gülümden, Býktým artýk ýzdýraptan hemde zulümden, Ýllallah ettim dostlarým ben bu günümden, Vedasýz giden o dünümü bekliyorum...
Bir güzeli sevdim yazýk çok aldatýldým, Odun oldum dost kor ateþlere atýldým, Tutuþturulup alev alev hep yakýldým, Yele savrulacak külümü bekliyorum...
Yaradan hiç kabul etmedi dileðimi, Eledim ben unumu astým eleðimi, Ayda bir keser kelepceler bileðimi, Bana yapýlacak zulümü bekliyorum...
TAÞGIN’ým bilmem kime benim bu isyaným ? Çoktandýr yatarým bak çürüdü her yaným, O kadar kötüyüm hem çokta periþaným, Býktým yaþamaktan ölümü bekliyorum... H.S:13
Zekeriya TAÞGIN 27/04/2014 Þiir’in ilk kaleme alýndýðý Tarih:05/02/1992
Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.