HANİ ; BEN
Hani, gözlerin düþünce ufka,
Beklersin ya karanlýðýn çökmesini.
Beklenen karanlýk deðil aslýnda...
’Yýldýzlarýn çizdiði resim’ mesela !
Hani, ýslanmak istersin yaðan yaðmurda,
Uzun uzun izlersin bulutlarýn dansýný.
Cezbeden yaðmur deðil aslýnda...
’Yaðmurdan sonraki koku’ mesela !
Hani, susasýn günler boyunca,
Özlersin annenin o ak sütünü.
Özlediðin süt deðil aslýnda...
’Çocukluða duyulan hasret’ mesela !
Benim gözlerim düþünce ufka,
Karanlýðýn çökmesini beklerim.
Yýldýzlar deðildir beni kandýran ...
^Aþka çekilen perde^ mesela !
Ben ýslanýrken yaðan yaðmurda,
Ýzlerim bulutlarýn eþsiz dansýný.
Kandýran koku, deðildir beni...
^Aðlayan uþþak-ýn hüznü^ mesela !^
Ben sustum zaten günler boyunca,
Özledim annemin o ak sütünü.
Kim ister kandýrýlmýþ çocuk olmayý
^Özlemim sensiz bir yaþam^ mesela !
HANÝ BEN deli oluyorum ya sana,
Sense ayrý bir havalardasýn.
Delirten beni aþk deðil oysa...
^Ruhuma perçimlenen bir SUÇ^ mesela !!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.