Ýnsanlarý kaybolmuþ bir Ýstanbul akþamýnda Masum duygulardan çýldýrýyor hayat Yalnýzlýk sýzýyor tüm dokusundan Öyle sessiz ve periþan Tren düdükleri kalleþliði saplýyor yüreklere
Sönmüþ fenerlerinde gemilerin Asýlýp kalýyor þarkýlar Yollar daralýyor yollar Kaldýrýmlar daralýyor kaldýrýmlar Sözün kýsasý Hep eksiliyoruz hayattan ve þehirden Hep biraz daha yaþamýn kýyýsýnda kalmaktayýz.
Kuytularda dehþet iz sürüyor Devriliyor kalbimizi verdiðimiz insanlar...
4/Ocak/2008 Dilruba Nuray ERENLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
DilrubaNurayErenler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.