Yazý yazdým duvara, çakýrdý keyifleri
Sýzdý kaldý yürekte, endamý þerifleri
Gýdýklýyor teyyare kuþlarýn gagasýný
Gömüyor tarihini, siliyor sigasýný
Yeþil yeþil bakýyor kahýr yüklü yaylalar
Sýðýr baþlý gölgeyi kucaklýyor tayfalar
Ah tarumar duruþum!, gölgeme dökülürsün
Bilmem neden böylesin, kaç ilmek sökülürsün
Bir asýr zaman geçti ötelerden öteye
Hüzünlü beste kaldý mazimizden geriye
Ne çok vurup durursun içimden ta içime
Hallenip giriyorum biçimden o biçime
Dökülür tasýndan su, yakýp giden güneþe
Bir felaket þuadýr gözlerim de bi neþe
Bir zar attým ovaya, gidip yaslandý daða
Dað zara; pir dokundu, aðladý, gitti baða
Düþümde gülüþürsün çayý çýra eylerken
Sýrra kadem durmuþsun beni sensiz yeðlerken
ÞAHNAME