kusursuz geçti sýrat köprüsünden
sorgu melekleri sorguya çekmedi.
göðsünde tutuþan yýldýzlý ayý görünce
tüm cennettekiler ona selam verdi.
bir melek girdi usulca koluna,
cenneti gezdirdi kat kat
nur yüzlü þehide.
bir selam duydu arkasýndan
beyazlar içinde bir yerde,
çevirdi yüzünü þehit sarýldý peygambere.
onar onar gelmeye baþladý tertipleri.
kimi alnýndan kimi yüreðinden almýþ mermiyi.
sordu ilk þehit:
-ne halde vatan?
haykýrdýlar:
-her taraftan saldýrýyor düþman!
baþý yerde bir asker daha ayak bastý cennete.
selam verdi þehitler bu gelen onbeþlik yiðide.
yiðit:
-israfilin üflediði boru saðýr etti beni.duyamam hiçbirinizi,dedi.
þehitler:
-o kýyamet deðildi yiðit,çanakkaleydi.
dudak okuyan yiðit ýsrar etti:
-o binlerce ölü?
ya güneþin sönüþü?
peki ya denizin kýzýl rengi?dedi.
gerçeði yineledi þehitler:
-kýyamet deðildi ey yiðit!çanakkaleydi.
savaþý izleyen cehennemdeki günahkarlar,
görünce çanakkaleyi þükreder oldular:
cehennemin büyüðü dünyadaymýþ,deyip
hallerini kat kat iyi buldular.
dolaþýyordu hizmetkarlar
yüzbinleri aþmýþ þehitlerin etrafýnda.
arzu bekleniyordu onlardan,
ne isteseler olacaktý.
ama ne huri ister þehit,
ne nimet,haþa can.
allah’a haykýrdýlar:
-tek dileðimiz vatan!
kabul gördü yaradan þehitlerin duasýný.
yaþayan yoktu çanakkalede
bir seyit hariç!
mucize verdi allah mehmet oðlu seyit’e.
yer gök kýzýldý.
ikiyüz okkalýk mermiyi besmeleyle sýrtladý.
yolladý,o -sözde- þanlý gemiye,
aðladý gururdan seyit,
gemi batýyordu sularýn dibine.
mehmet oðlu seyit göründü sonra cennette.
hürmetle selam verdi çanakkale þehitlerine.
endiþeyle sordu þehitler:
-ne halde vatan?
-çok þükür allaha,dedi seyit,geçemedi düþman!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.