HERKESİ HAS BİLDİM BİR BENİ KÖTÜ !
Dürüstüm demekle, dürüst olunmaz,
Kiþi imtihânda, döker rengini!
Kim ne mal bakmayla, aslâ bilinmez;
Döker aslý neyse, bulup dengini!
Kâinatta herþey, aslýna döner,
Deðiþmez asýlý, bilse bin hüner,
Bir müddet ýþýlar, vakt gelir söner;
Netice faþ olur, sýðý engini!
Bir müddet maskeli gezer netice,
Aslýna rücudur, sonuç katice,
Özü üste konar, gelir çatýca;
Bulursun fýtratta, asli döngünü!
Kavun deðil insan, koklanmaz dibi,
Bukalemun dengi, týpk’onun gibi,
Azda akýllýdýr, elbette.. tabi;
Var mý bu dünyada, ondan zengini ?
Herkesi has bildim, bir beni kötü,
Cümle yürek munîs, benim ki katý,
Ozan Ýlo þaþkýn, yetmiyor yeti;
Daha sayayým mý, pek çok hangini ?
22.01.2008/05.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.