İĞNE
Þaþtým kaldým þu dünyanýn haline
Þöyle bir uðradým,geçerken gördüm
Baykuþlar tünemiþ gülün dalýna
Gülleri çaresiz,açarken gördüm
Yýldýzlar düþüyor, yerinde durmaz
Fýrtýnalar yorgun zerre savurmaz
Zifiri karanlýk,göz gözü görmez
Bir ara þimþekler çakarken gördüm
Gözlerime indi bir kýzýl perde
Dermanlar yaklaþmaz oldular derde
Balýðý karada,kartalý yerde
Tavþaný havada uçarken gördüm
Hani! insan iblis ile dargýndý?
Hani! mecnun o leyla’ya vurgundu?
Bir tuhaf olmuþtu; hemde yorgundu
Suyu kaynaðýna akarken gördüm
Kamil ýrgat olmuþ,cahil efendi
Gönüller kilitli, sevgi tükendi
Korkudan tüyleri diken, dikendi
Aslaný çakaldan kaçarken gördüm
Cengiz’im susadý yudum içemez
Sýrat’ý biliyor, fakat geçemez
Gözü saðlam olsa da bir þey seçemez
Âmâ’yý iðneye bakarken gördüm
Cengiz DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.