GİTME KAL DİYEMEDİM

Senden ayrýlýrken, özledim seni.
Gözlerden kaybolana kadar baktým arkandan.
Gitme kal diyemedim.

Biliyorum;
Sen gitmeye, ben ise özlemeye,
Her geçen gün yolunu gözlemeye mecburum.

Masa boþ, gönlüm ise sarhoþdu.
Yaþananlar hayelimde canlanýrken,
Gerisi bomboþdu.

Biliyorum;
Sen gitmeye, ben ise özlemeye,
Her geçen gün yolunu gözlemeye mecburum.

Ve birden sol yaným acýdý nedense,
Elimi koydum acýyan yere dinsin diye,
Ama ne çare….

Dalmýþým o muhteþem güzelliðine
Zaman su gibi eriyip giderken;
Birden; Cafenin usul usul çalan müziðinden çýkan ses,
Yanýma koþa koþa gelsen, geceyi yedi güne bölsem,
Elini tuta tuta ölsem…………….sözleriyle irkildim.

Hava karanlýk, þimþekler çakýp, gök gürlerken,
Yaðmur yavaþ yavaaaþ yaðarken kalktým.
Islak ýslak baktým gözden kaybolup gittiðin yollara.

Biliyorum
Sen gitmeye, ben ise özlemeye,
Her geçen gün yolunu gözlemeye mecburum.


25 Nisan 2014
Antalya

tokatli_ali

Sosyal Medyada Paylaşın: