Kör bir düþünce aldý, üzerime yük oldu Gül bahçesine saldým, kalbim aþk ile doldu Bir göz attým karþýya, kýzlar çýktý çarþýya Alýcý gözle baktým, baktýðým her gül soldu.
Kadere inandým ben; inan, sen benimsin sen Yâr anlamazsa bunu, gel de gururunu yen Aþk yürekten sevmektir, daða taþa gitmektir Verip hiç almamak þart, böyle bir aþýðým ben.
Aylar günleri aþar, ay senelere taþar Zeytin dalýnda yeþil, kýþý görünce þaþar Siyah gözler kýskanýr, çatlarcasýna bakar Aþkýma deðer verdim, peynirim oldu kaþar.
Razý oldum her þeye; hep boyun eðe eðe Süründüm, kalp yerlerde; dikene deðe deðe Ýstedim istenmedim, sevdim de sevilmedim Aþký aþkla biledim, kullanmadan örs eðe. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.