Bir Hüznün Anatomisi

I.
büyürse benim doðduðum yerde çocuk
bir anne hüznünde büyür, yitik bir zaman diliminde
hiçbir zemine yakýþmaz onun bulanýk fotoðrafý
çünkü her günün yeni þaþkýnýdýr o
yakýþtýrýlacaksa mutlu bir fotoðraf hayata
o, bu çocuk olmamalý

yalnýzlýktan yalnýzlýða geçerken kalbiyle beraber insan
yalandan yalana, rüyadan rüyaya geçerken
ellerinde atýl bir oyuncakla, gelir o þaþkýn çocuk
tanýmý zor bir öfke ve giderek eksilen kelimeleriyle sorar:
gördün mü uçaklarý, bulutlarý gördün mü, sen hiç tren gördün mü

( ben de çok soru ve az cevapla baþlamýþtým hayata
direði olsa gökyüzünün, iliklesem sorularýmý,diyordum
bir daha hiç sorulmasa...)

oysa bir acý taþýnmýþ, bir öfke yoðrulmuþtur
onun yeni baþlayan çocukluðu
senin bitmemiþ ve bitmeyen savruk yolculuðundur
zaten geçemediðin sýnýrdýr o çocuk

denilmez ki
her þehir bir rýhtýmdý, kör oldum ilk vardýðýmda
unuttum, hiç bakmadým sonra da
gözlerim yaramda hep dalgýn kaldý
bunca yýl yol aldým da zamanda
senden hiç ayrý kalamadým

denilmez ki
kahrolsun yüzünden yolunan çiçek


II.
çocukken dilimi kanatýrdým
kahýrlý bir þarký vardý ama söylenmiyordu daha
kaldýrým yoktu, aðlayabilirdim herhangi bir sokakta
ama aðlamadým!.!
ancak hüznüm bulaþmýþtýr
aðýr ya da aðýr sandýðým o taþlara

III.
sonra o esmer çocuk bir þehir gibi büyür
ve hâlâ esmerse eðer en kara sevdanýn baðrýnda ölür
anneler gitmez, yaralý þarkýlar ve ivecen þiirler gider onun peþinden
çünkü anne kadýn deðildir o yanan arastada
deriye iþlenmiþ bir fermanla, evvel zaman içinde bu ona bildirilmiþtir
sonra çelikte bir daha en ileri teknolojiyle
kinin en ilkel diline tercüme edilmiþtir

bu yüzden anne
zaten ölsün diye çocuðu büyütmüþtür!.!

IV.
bir þair, diyorum, hüznün hücrelerine inerse
belki olasý bir dizede, belki büsbütün bir þiirde
yükselebilir mi, annenin eteklerine
hüznün kýraç olduðu, dibe indiði bir gecede
ulaþalabilir mi þair annenin eteklerine

ya biri dile getirsin sýr gibi aramýzda geniþleyen bu aðýtý
ya da kahrolalým hep beraber hurufi bir sessizlikle
bu yangýnýn harfleri daðýlsýn yeryüzüne bir daha yorumlansýn
aþk ve hüzün, acý ve keder, katl ve katil yeniden taksim edilsin

Nezir Elmas ( Astana-2013 )
Sosyal Medyada Paylaşın: