DİZ ÇÖKME GÖNÜL
Sözünden dönersen namert desinler
Delirip çaðlayýp akma sen gönül
Ömrünü veren yar çileni çeker
Baþka bir güzele bakma sen gönül
Çiçekler baharda daha gür açar
Daldan dala kuþlar, arýlar uçar
Terk edersen eðer kalýrsýn naçar
Sevdaný harcayýp býkma sen gönül
Ayrýlýk yakýþmaz ayýrsýn ölüm
Sonsuza sevdamdýr benim bir gülüm
Nikâh masasýnda evet der dilim
Verdiðin sözünden çýkma sen gönül
Yalanlarý söyler daðlar aþýrýp
Elde olan sabrýn sýnar taþýrýp
Âlemin yâr’ine meylin düþürüp
Gözünden kanlý yaþ dökme sen gönül
Yiðidin olmalý dost açýk baðrý
Ruhunda hissetme boþ yere aðrý
Tövbe ederken al solundan çaðrý
Murat almadan diz çökme sen gönül
ARÝF BARAN (ARÝFCE)
ÞÝÝRÝME NEFES OLAN KARDEÞÝM NUREFÞANA SELAM VE DUALARIMLA SAYÐILAR ÝYÝKÝ VARSIN KARDEÞÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.