Çocukluğumdaki 23 Nisan...

Koþu yarýþý, yumurta yarýþý,çuval yarýþý…
Kaybetseler de bizlere öðrettiler barýþý.
Yoðurt yeme yarýþý, halat çekme yarýþý…
Çocuklar sevinçle,heyecanla inletirler arþý.

Bayram gününü,23 Nisaný iple çekerdik.
Çocuklarýn bayramýný dört gözle beklerdik.
Bu heyecanla yemeðimizi bir çýrpýda yerdik.
Çocukluðumuzu bayram yönünden özledik.

Ýnsan tekrar görmek istiyor yoðurt yarýþýný,
Unuttun mu bembeyaz olmuþ olan kaþýný.
Kazanmak için kaldýrmýyordun ki baþýný.
Ýnsan özlüyor o zamandaki çocuk bayramýný…

Çocuklar koþar,oynar,durmaz,yorulmaz…
Devamlý çocuk kalmak ister, sararýp solmaz.
Yarýþmalarda hep kazanmak ister, yýlmaz.
Çocuk bayramý,23 Nisan yarýþmasýz olmaz…

Þimdiki bayramlar yapay oyunlarla dolu,
Hani nerede kaldý orijinal doðal oyun yolu.
Yapay oyunlara uzanýr oldu,çocuklarýn kolu.
Her yer oyun oynamak isteyen çocuklarla dolu…
23.04.2014
Hasan Kaya
Eðitimci-Þair-Yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: