Dördü onbir geçe ,umutlar geçmeden ondört hayal bile düþleyemeden düþtüm ekmek kavgasýna tutuþtu yüreðim her saat baþý dem vurur acýya bedenim
kanatýrcasýna gözlerimi aðladým aþka usul usul dinlerken buldum beni labirentte çýkmaya çalýþýrken kayboldum bilinmezlerde ne olacak diye diye sorarken kendime