DUVAR

...



Ben adýný yalnýzlýk koydum kulak çýnlamalarýnýn,
Tren raylarýnda gazoz kapaklarýnýn
Ýncelmesi gibi içimizdeki sýzý.
Ya görmezden gelerek
Ya da baþka heveslere gönül vererek
Ýnceltiriz yalnýzlýklarýmýzý.

Ýnceldikçe kýrýlgan oluveririz
Alýngan, depresif, agresif.
Bir omuz ararýz kabadayýlýk için
Ya da yük olmak için,
Biraz da atmak için taþýyamadýklarýmýzý.

Gün olur, benliðimiz melankolik davranýþlar açar
Gün olur, kapatýr pencerelerini içeri kaçar
Gün olur, günü aratýr
Yüzümüze çarpar piþmanlýklarýmýzý.

Agresif dedimse kendimize öfkemiz,
Duvarlar öreriz Dostoyevski gibi etrafýmýza,
Sahneler kurup, sahneler bozarýz,
Uyduruk senaryolar yazarýz,
Raskolnikof kadar katil,
Nastasya’ya aþýk Ýppolit kadar budala.

Ne kadar cimriyiz paylaþmakta dertlerimizi,
Kinin çobanlýðýný tercih ederiz sevginin aydýnlýðýna.
Buruk þehirler saklar kayýplarýmýzý,
Duvarlar, duvarlar örter ayýplarýmýzý.

Karanlýk, yosun tutmuþ o duvarlar
Üzerini siyasi propagandalar
Kavgalar, baskýlar, baskýnlar kirletmiþ duvarlar.

Þunu anladým ki dünyada
Ne kadar çýnlýyorsa kulaðýnýz
Benliðiniz o kadar yüksek duvarlý
Bir o kadar yalnýz.


ls
Sosyal Medyada Paylaşın: