Hangi þey güzeldir þu dünyada seni sevmek kadar? Ýkimizde birer çocuk olsaydýk kandýrýrdým seni Beni ýþýtacak yýldýzlardan taç yapardým saçlarýna Bir tahta köprüde gizlice bir öpücük kondurup yanaðýna Utandýrýrdým seni Hangi þey güzeldir þu dünyada çocuk olmak kadar?
Tertemiz þeylerden söz ederdim sana Uçurtma gibi, akide þekeri gibi, süt beyazý dondurma gibi Þemsiyesiz yaðmurlarda ýslanýrdýk yüzümüz gözümüz kir içinde Ama yüreklerimiz tertemiz ve çocuksu Bilinmeyen yollar keþfeder kaybolurduk vadilerde Koþardýk sonra çýplak ayaklarla evimizi bulmaya...
Bazen kavga ederdik çocukça Ama ne sen bana naz ederdin, ne de ben sana yalvarýrdým barýþmak için En fazla üç dakika sürerdi küslüðümüz Ezbere bildiðim þiirler okur þarkýlar söylerdim dilimin döndüðünce Vakit çok geç artýk hayatý öðrenmeye Ve bir daha geriye dönmeye
Gözyaþlarý dökmezdik aþk için Sümüklü bir oðlaný kýskansam da bilirdim aslýnda beni sevdiðini Gülerdin bana o tatlý sevimli halinle Bir þeker tadýyla sarardýn yüreðimi Yan yana uyuduðumuz gözlerin bilmezdi aþký sevdayý Ama bir þeyler kýpýrdardý içinde
Bazen bir birimize söyleyecek hiç bir þeyimiz olmazdý Aslýnda çok þey söylerdik farkýnda olmadan Ne kadar kýymetliymiþ Allahým! O güzel günler Keþke hep çocuk kalsaydýk Aðlayýp aðlatmasaydýk Güzel günler bir tül ardýnda artýk hayal meyal Ak yýldýzlarýn açýk maviliðinde Ve o kadar uzak ki
Deðil mi ki umutsuzluklara yenik düþtük Deðil mi ki siyaha boyadýk mavi gecelerimizi Deðil mi ki ruhumuzda derin yaralar açtý kocaman sevdalar Deðil mi ki Tanrý’nýn bize verdiði güzelliklere sýrt çevirmiþiz Keþke hiç büyümeseydiK
Deðil mi ki o özlemlerdeyiz Deðil mi ki Ýskenderun’da, Islahiye’de Deðil mi ki Tütünçiftlik’de, Derince’de, Yarýmca’da Ýzmit’deyim halen Ýkimiz de bir çocuk olsaydýk kandýrýrdým seni Hangi þey güzeldir þu dünyada çocuk olmak kadar? Hangi þey güzeldir þu dünyada seni sevmek kadar?
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.