yürüyüş 1

ilk insanla baþlayan bu kaderde
güzel ayrý kötü bile yürüyor
gündüz gece gibi bunlarýn farký
esbap dünyasýnda çile yürüyor

her devirde hangisiyse kazanan
rengi ile renkleniyor bezenen
galiplerin hükmü geçer sözünen
ferman önce dilden dile yürüyor

bu savaþ elbet can yarasýndadýr
insan ile þeytan arasýndadýr
mücadele gayret sýrasýndadýr
çok çalýþan önden yola yürüyor

ilk günden bu yana gülde diken var
kah topraktan kah semadan býkan var
kanayan gönlüne sabrý çakan var
sessiz sessiz yýllar yýla yürüyor

hiç duymadým diken olup güleni
can kanatýp can katledip olaný
oysa güle bülbül olmuþ bileni
bülbül güle gül de güle yürüyor

çokluklardan kaçar önce gül olan
karanlýðý hatme baþlar kul olan
neyi okur nasýl söyler dil olan
fani günde kahýr dolu yürüyor

esbap dünyasýnýn neyse telaþý
hep iyilik kazansa da savaþý
yiðitlerin tohum olur naaþý
sanýr mýsýn arzda ölü yürüyor

emin olmak için doðruluk þarttýr
hikmet ile gezmek ayrý bir derttir
cahil için aðlamayan namerttir
gözyaþý da susuz çöle yürüyor

ya çöl yeþermezse deyip üzülen
korkusundan içten içe büzülen
nasýl yaþamýþtýr gönlü ezilen
üzerini örtüp hale yürüyor

yalnýz kalmaz insan yaþar eþ ile
bilgili eþ elbet meftundur güle
kalk “endiþe duyma” diyen her kula
kim kiminle hep güzele yürüyor

güzel olan akrabadan ne görse
hep düþünür düþkünlere ne verse
misafire ikram edip ne varsa
bir menzilden bir menzile yürüyor

sahi alim kimse gidip bulunuz
maldan mülkten azat olsun haliniz
dünyevi’ye tebessümle gülünüz
çünkü aklý yelden yele yürüyor
Sosyal Medyada Paylaşın: