HÜZÜN

Gökyüzünün maviliðini sarmýþ zulmün perdesi
Vicdanlar yok olmuþ insanlarýn yüreðinde
Kahýr oldum o zulüme
Ýçim kanayarak aðladým hep düþümde
Ýnsanlar sel gibi coþuyor,gazlý kurþuna karþý
Yine döküldü annelerin göz yaþý
Kimi kime vurduruyorlar hele bir baksana
Çýnarýn dallarý birer birer kesiliyor
Bahar geldi kuþlar yuvalarýnda ötüþüyor
Aðaçlar çiçek açmýþ hele bir baksana
Çiçeklerin renkleri bile deðiþik
Kimi beyaz,kimi sarý ,kimi mor pembe
Ama esen yel vuruyor yapraklarýna
Hiç birisinin zararý olmuyor bir diðerine
Güneþin doðuþunu sarmýþ kara bulutlar
Ajanlar dolmuþ vatanýmýn baðrýna
Kimsenin kimseden haberi yok san ki
Ben gidiyorum makamýma anne
Sen sakýn aðlama ne olursun
Bana hep ninniler söylerdin anne
Beni bu gün için mi doðurdun
Ellerime kýna vurulmadý
Ben daha büyümedim
Okuyacaktým
Askerliðimi yapacaktým
Evlenecektim
Bugün benim günüm oldu
Sakýn aðlama,tabutuma sarýlma anne


Sosyal Medyada Paylaşın: