Fani dünyada can var tende emanet,
Dün yaþandý bugünde yaþanýr elbet,
Gel geç dünyasý bu hepsi geçer sabret,
Dünya yalan geçici ahret ise nihayet,
Geldik iþte gidiyoruz akýbet ise bilinmez,
Ses duyulmaz gözler ise bir þey görmez,
Kader çizgisi yazýlmýþ önüne geçilmez,
Can bedenden çýkýca geriye hiç gelmez..
Kimler geldi kimler geçti bunca zamanda,
Baki kalan oldu mu bu fani mekânda,
Zor olsan yýksan da kalmaz hiç dünya da,
Bir nefeslik can var emanet her an yakanda..
Bir can var bedende tende olan emanet,
Emanete yapmak olur mu öyle hýyanet,
Yok, oluþ kýyametin gelecek bir an elbet,
Belli olmaz zamaný Azrail’ e olur teslimiyet,
Deftere kaleme yazmak için yok gerek,
Tüm yaþamýný yaþýyor melekler gerçek,
Bu dünya fani, bize yalnýz ahret gerek,
Bir can var emanet bir gün olup verilecek
Emanet caný vermemin var mý imkâný,
Kendimiz hazýrlarýz olacak olan mekâný,
Hak için söyleyelim dil de hak olan kelamý,
Gerçek ortada fazladan gerek yok reklamý,,
Son an gelince acaba kim kurtaracak canýný,
Sýrtýna yüklemezler biriktirdiðin onca malýný,
Bir zaman sonra unuturlar varsa ahkâmýný,
Namazýn kýlýp topraða veriler, okurlar talkýný,
Ýþin özü þu, bu can tende emanet kalmaz ebedi,
Faniden ebedi olmaz yok kimse de ömür senedi,
Bunca zaman da kimler vadeyi uzatmayý demedi,
Hiçbir kimse ebedi kalmak muradýna ermedi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.