Sen Gidecem Diyordun

Bir kýþ masalý gibiydin
Seni her dinledikçe
Sana her baktýkça
Kendimi kýþýn ortasýnda açan güneþ sanýyordum
Üþüyen çiçeklerin annesi sanýyordum kendimi
Tüm çiçeklere sarýlýyordum
Oysa ben bir tek sana kapanýp ölüyordum

Bana gelmeyiþlerine gelmiþsin gibi bakýyordum
Yanýmda deðildin yanýmdaymýþsýn gibi yaþýyordum
Ellerini tutmuyordum
Dokunmuyordum
Hatta koklayamýyordum
Ama ben beklemiyordum seni
Çünkü ben seninle yaþýyordum

Gidecem diyordun
Gitme diyemiyordum
Kal benimle
Benimle yaþa
Ömrüm senin diyemiyordum
Çünkü sen hiç gelmedin bana
Ben hep sende kaldým

Üþüyordum
Sarýlamýyordum
Buz kesiliyordu bir tarafým
Bir tarafým kanýyordu
Sar diyemiyordum

Sen neredeysen
Ben oradaydým
Susuyordum
Hiç bir kelime etmeden bekliyordum
Gelmeni bekliyordum
Gitmeni deðil
Giderken arkandan aðlýyordum
Damarlarým kanýyordu
Kaným damarlarýmý terkediyordu
Ölüyordum
Sen görmüyordun
Gidiyordun
Gitme diyemiyordum

Biz bir aþký bitirmiyorduk
Biz kendimizi bitiriyorduk
Geleceðimizi bitiriyorduk
Ýnsanlýðýmýzý bitiriyorduk
Sen görmüyordun
Biz bitiyorduk

Göðü karartýk
Mavi bize yasak artýk
Kuþlarda göç eder yakýnda
Kala kala bir baþýmýza kalýrýz
Sen neredeysen
Ben orada olurum
Benim olduðum yerde sen olmazsýn
Gidecem diyordun
Gitme diyemiyordum
Kal benimle
Benimle yaþa
Ömrüm senin diyemiyordum
Çünkü sen hiç gelmedin bana
Ben hep sende kaldým
Sen gidecem diyordun

Ýbrahim DALKILIÇ

20/04/2014
03:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: