Güneş'e Özlem

Güneþim
Denizin karþýsýna geçsek
Uçan martýlara yem atsak
Aðlayan maviliði gülümseyen güneþ’i izlesek
Sonra
Sebepsiz yere
Gözlerimizden yaþlar süzülse
Birbirimizin yaþýný silsek
Yýllardýr sonu gelmeyen o þiir’in sonunu yazsak
Birdaha kaybetme korkusuyla sýký sýký sarýlsak
Bitmeyecek olan düþler kursak bize dair
Birkez olsun konuþsak
Böyle susmak derman mýdýr yüreðimize
Birbirimizi böyle delicesine severken
Ayrýlmak mümkün müdür?
Her zaman bir umut var yüreðimde
Her an sana kavuþacakmýþ ümidiyle
Yaþýyor ruhum
Aðlamanýn bir faydasý mý var söyle
Güneþim
Her an seni kaybedecekmiþ gibi korkuyorum
Ben öyle baðlandým ki sana
Ýnan ki sözlerin olmasa mutlu olamýyorum
Leyla ile Mecnun gibi ölümü bekleyelim dersen
Beklerim
Ama köze dönmüþ yüreðinin baþka birine baðlanmasýndan öyle korkuyorum ki
Ben seni içimde yaþýyorum
Birde unutursan mecnundan beter olur halim
Güneþim
Hasret bitsin artýk gülsün yüzümüz.
Sosyal Medyada Paylaşın: