Sinenin meftun olduğu hüzün hali…

Ey can
Güven diyorsun
Güvenmemi bekliyorsun
Öyle ümit ederek kal ediyorsun
Ve fakat neye mal olacaðýný bilmiyorsun

Hep güvendik
Samimiyetimizi hasrettik
Ýnsandýr dedik, gönlümüzde yer verdik
Elimizden geleni, esirgemedik, iyilik dedik
En ummadýðýmýz anda ne acý bir darbe yedik

Artýk hasbilik
Dirlik içinde birlik çok zor
Nefse o kadar itibar ediliyor ki
Tahayyül edemeyenler için nasýl bir sor
Hesapsýz heyecan, heves, heva elbet yolda kor

Nefs yaþlanmaz
Hatta asla bir sýnýrda tanýmaz
Hissiyatý okþayan her murada sessiz kalmaz
Mizan, aklýn, vicdanýn dirliðinde yoksa bakmaz
Ýrade insana bahþedilmiþtir, imtihan unutulmaz

Ýnsan kimi an
Zafiyetlerine kapý aralýyor
Ýçinde saklý duran hevesleri yaþýyor
O vakit haz tüm hissiyatý kuþatýyor, kan istiyor
Ah etmek kar etmiyor, heves yarý yolda koyuyor

Can ne ister
Yaþamaktan ötesi keder
Nefs her cezbine meftun olduðunu çeker
Hissiyat saðanaðýný derinden etkiler, gönül ister
Fakat caiz olmayan her yol, ruh ve kalp için beter

Allah affeder
Maðfiret elbette onundur der
Ýstiðfar ederek, arýnýrýma meyleder
Ýnsanlýk süreci samimiyet ve sadakatle itibar eder
Gaflet ve delaleti tercih edenleri ancak piþkinliðe iter

Her insan
Umduðunu bulamaz
Her umutta bahtýnda þevkle açmaz
Sinenin meftun olduðu hüzün hali hiç býrakmaz
Ruhun hicran damlalarý ne zaman yalnýz kalsan unutmaz


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: