Köþe bucak, kumsal deniz, okul bahçe sendin Sýnýfý sen doldurmuþtun, giremedim O koridorda.. O koridorda.. O koridorda basacak yer bulamadým ayak izlerinden Týrabzaný tuttum inerken ellerine dokunur gibi Bahçede gezen, konuþan, sevinen, aðlayan, vedalaþan herkes sendin Kýyýdaki palmiyenin gölgesine sýðýndým/ serinlemiþtin Þu bank sendin oturdum, iki yanýmda sen Üstümde baþýmda sen vardýn Nereye baksam karþýmda sen vardýn Hoþça kal diyemedim Gelmemiþtin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif BİLGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.