Karaçalý yýrttý, Çeyrekli’de,
gömleði mi sonuna kadar..
gavurlar köprüsünde,
çulluklara saçmam var.
kiraz aðacýnda sabahladým,
Þeftali dibinde aðladým.
ah ben en güzelimi,
çocukluðumu býraktým karadere’de...
kýzpýnarý tuttu,
sýcacýk ellerimi.
Oflak daðý eteklerinde,
dize kadar sýyrýk ayaklarým.
sarý çamurla ben,
þakýr þakýr ýslandým...
herkes güleç dostu,
her köþe güvendi..
saklambaç köþelerimde,
kah samanlýklara, serdim postu..
sinede yuvalandý,
bazen gelen baþ aðrýlarý.
ýssýzlarda içtim,
yumurta ile aldým,
Zehir, “ÜÇÜCÜ” cýgaralarý.
Þimdilerde,
pek soðuk yüzün.
çýkarýn gölgesinde,
sevgilere düþmüþ hüzün..
eller yumuk,
dostluklar kavruk…
Aðlýyor,
geçmiþ yýllarýmda.
unutmuþum hevesleri..
Hala kulaklarýmda,
deðirmen bayýrýnda,
ötüþen hindi sesleri…
Ömür bazen hoþ,
bazen yaman,
sanki büyüdüm,
koþarken zaman.
Ben, var ya ben!
hep sana doðru yürüdüm.
Yaþamla oynadým körebe,
kartlaþtý her zerrem...
Hasretim be hala,
Kucakla beni Karaderem...
Nisan /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.