Hasrettim, ama neye hasret kaldýðýmý,
Sordum kendi kendime, sevgiye mi?
Konuþacak bir dostun, yokluðuna mý?
Yaþadýðým yüzlerce sýkýntýlara mý?
Geçmiþte çektiklerime mi?
Hep sorup durdum, kendi kendime
Sordukça da, aðladým bugün
Kendimi ilk defa çaresiz,
Dertlerine çare bulamayan,
Eli kolu baðlý olarak gördüm
Bir çare olduðumu anladým bugün.
Ýçinden çýkamadým
Derman bulamadým, çaresizce çýrpýnýþýma
Ýlk defa, doyasýya aðladým bugün
Ýlk defa, usulca aðladým bugün
Bir sýcak ses aradým, etrafýmda
Bana seslenecek, kadife bir ses ama yoktu.
Dört duvardan baþka
Hiç kimse yoktu yanýmda
Ben ilk defa, derinden aðladým bugün
Yetim, yaralý yüreðim,
Çaresizce aðladý bugün.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.