Daha Derini Yok

aðzýnýn kuyusu
daha derini yok
yýldýzlar alnýna çarptýðýnda bahçeler güzel
tepelerin sýrtýnda hafif çiçekler
masal boþluðunda gecemiz vardý
ve korkup beklediðimiz bizim için
uzaklarda çýrpýnan dalgalar vardý

rüzgar aðzýndan çalarken harfleri
eteklerini süpüren sarý yapraklar
ay ýþýðýnda sevinçlerini duyuran
nar aðaçlarýnýn dolgun hecelerinde
dudaklarýma varmadan uyuya kalmýþ
kuþlarýn kanatlarýydý gülüþün

sesleri topla sevgili
topuklarýmýzda yankýlanan çimen yeþili
daðlarý boynuna dolayýp havayý konuþturan
anlatamadýklarýn var ya
incecik mýrýltýlarla kendi kendine
yüzüne vuran esinti

bizi okþayýp seven nehirler
onlarýn yalnýz kýyýlarý deðil
bir kelebeði uçarken duymak
meyil dediðin yýldýzlara varan yol
saçlarýný örerken
gün batýmýnýn bildiði.








Sosyal Medyada Paylaşın: