BOĞAZI KESİKTİR AŞKIN...

/ Artýk hiç bir yaný baðýþlanmaz varlýðý köhnemiþ bir aþkýn...
Çünkü aþk bitmiþ, ayrýlýk baþlamýþtýr çoktan./



I


Zulamda biriktirdiðim upuzun yollara bakýyorum
yedeðimde ki ýslak ayrýlýklar için...
yalancý yollara kanar yüreðim
ellerimde bir suç aleti gibi tuttuðum, asabý bozuk þiirler...
ve küflenip durur düþ hýrsýzý zaman her aþka rötarlý kalbimde..

Hakkýmýzda suç duyurusudur aþk
yasalar izin vermez, sevemezsiniz
bir býçak kýrýlýr kalýr içinizde,
þiir bulaþýr ellerinize
ve ’aþk gelir, ama siz git diyemezsiniz...’

II

Asla kurallarýný bilmediðim oyunlarda,
hep maðlup döndüðüm daðýnýk akþamlara inandým...
insanýn çoðalan cehenneminde, paranýn kirinde kanatýlýrken figüran hayatlar
baktým ki herkesin koynunda irileþen buruk sýzýsý ve tedirgin sevinçleri..
kimse katlanmaz kimsenin acýsýna
yaþamak ki, yedeði yok / tekrarý olmayan.

III

Vazgeçtim;
cebimden düþürdüðüm þiirleri aramaktan
masumiyetini koruyamadýðým her aþkýn çamurlu sularýnda...

Oysa ki, düþler hep düþmek için, hayatýn dibini görmek
ve sevmek, akþamüstü kederlerde asla baðýþlanmaz intiharlara akmak için...

Hayatýn intihar tutanaklarýnda, bilekleri kesikti aþkýn...
intihar ki, yaþamý reddedip ölümle erken seviþme biçimidir.

Ýntihara meyilli, simsiyah bir çaðdan geçiyoruz
tutunun;
sýký
tutunun!

IV

Asiydik
ve faili meçhul coðrafyalardan geçiyorduk
sonra içip içip kendimizden...

Gülünç ve sitemkardýk, yorgun ama sokulgan
ve ürkek, nafile bekleyiþlerde..
nasýl kirliydi günler, askerlik fotoðraflarým kadar eskimiþ ve yýrtýk
pusuda kurtlar, çakallar ve tetikte yalnýzlýk çekilmeyi bekleyen..
boðazý kesikti aþkýn, insanýn katil sýcaklýðýnda
aþk ki, çaresizliðin namlusunda,
ana rahminde öldürülen bir çocuk kadar masum.


V

Düþler hep düþmek için, hayatýn dibini görmek
kimsesizliðin soðuk sularýnda
herkes sever yarasýný bir zaman
yaralarda açar her mevsim
bir çiçeðe öykünerek...

Ve kanla, katliamla nasýrlaþýr umutlar
hep böyle eksilip, savruldukça
bozgun sevgilerde
herkes düþer kendi uçurumuna

Ve derim ki:
ey insanlýk!
kazmayýn birbirinizin içindeki uçurumu
kazmayýn!

Ýnsan ki unutan ve unutulmaya hazýr
kavganýn, kargaþanýn içinde
aþkýný, özlemini boðdurmuþ ve yenilmiþtir.

VI

Zulamda biriktirdiðim upuzun yollara bakýyorum
yedeðimde ki ýslak ayrýlýklar için...
yalancý yollara kanar yüreðim
ellerimde bir suç aleti gibi tuttuðum, asabý bozuk þiirler...
ve küflenip durur düþ hýrsýzý zaman her aþka rötarlý kalbimde..

Hakkýmýzda suç duyurusudur aþk
yasalar izin vermez, sevemezsiniz
bir býçak kýrýlýr kalýr içinizde,
þiir bulaþýr ellerinize
ve ’aþk gelir, ama siz git diyemezsiniz...’




(Birdal Erdoðmuþ / ÝSTANBUL / 2011)


Sosyal Medyada Paylaşın: