SON GÜL YAPRAĞI
SON GÜL YAPRAÐI
Zamansýz aþklarýn mülteci düþlerinde,
Mekansýz bir kuþtur yürek kafeste.
Gülüþünde yüzünü aydýnlatan,
Gözlerdeki o yakamozun sýrrý,
Bir bakýþýn kýyýsýnda saklýdýr.
Sessiz itiraflarýn sesli yankýsý,
Kelebek ömürlü aþk masalýdýr...
Aldýðýn yaralarla kanarken içten içe
Bitirir iþini sessizce,bir el..
Namlusuna sürdüðü son mermi ile,
Niþan alýp gönlünün zulasýnda,
Saklanan sevginin tam þakaðýna...
Ýþte o an durur dünya.
Her tebessüm bin ah saklar içinde.
Baþlar gözlerinde yýldýz kaymasý.
Kuþlarýn çaldýðý gün batýmýyla,
Körükler geceler güz yangýnýný.
Hüzzam þarkýlarýn güftelerinde,
Þiirdir dökülen son gül yapraðý...
________MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.