Hani biz müttefiktik, kardeþti düþlerimiz Ayný acýlar için aðlardýk düne kadar. Ne ara düþman olduk, öldü gülüþlerimiz Neden sabredemedik malum sürgüne kadar?
Üç arbede, beþ isyan, kelle üstüne kelle ! Kaç kapý yumruklanýr kana bulanmýþ elle ? Ben hep üzgün olsam da; sen beni mutlu belle, Ruhumun bedenimden caydýðý güne kadar.
F. Yüksel Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.