Köhne bir dükkânda, küçücük oda,
Tombul madam oturuyor önüne bakýp,
Tezgâhýn ardýnda mahzun duruyor.
Çilli boynunda bir sürü boncuk,
Þýkýrdýyor kollarýnda bilezikleri…
Gözlerini deviriyor bakarken,
Þiþman ayaðýnda tempo sesleri…
Bir plâk koyuyor gramofona,
Dýþarý taþýyor müziðin sesi.
Kulaklara dolan yitik bir nefes
Seslenir sanýlýr yýllar öncesi…
Çiçekli örtüyü elde iþlemiþ,
Sararmýþ, minelerin mavi renkleri,
Küçücük vazoda mor menekþeler,
Gülümseyip okþuyor bir bebek gibi…
Sararmýþ o siyah beyaz fotoðraf,
Duvarda gülümsüyor güzel bir kadýn,
Sarý saçlarýnda küçük bukleler,
Her birinde saklý sýcak sevgiler…
Seneler öncesinden seslenir gibi...
Pencereden görünüyor çitli bir bahçe,
Aðaçtan aðaca ipler gerili.
Üstünde uçuþan renk renk çamaþýr
Esen rüzgârlarla el sallar gibi…
Esnedi geriye doðru yaslanýp
Güldü tombul madam; þehlâ bakýþlý.
Bu akþam belki de gemi yanaþýr,
Beklenen görünür hülyâda, düþte...
Daldý uzaklara aklý karýþýk…
Düþündü geçen yýllarý, bir film gibi...
Duvardaki aynada görünen aksi,
Yýllar öncesinden göz kýrpar gibi.
Þehlâ gözlerinden dökülen yaþlar
Ufukta bir gemiye vedâsý gibi…
Parmaðýnýn ucuyla sildi gözünü,
Çaldýðý plâðý koydu yeniden.
Titreyen eliyle tutarken tempo,
Þehlâ gözlerini yumdu derinden…
Anýlarý hâlâ taptaze gibi...
Hâlenur Kor
19 / 10 / 2007
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.