Durdum. Eðreti durdum Safiye’nin kolunda. Kollarýnda meyva kasasý, Manav Rasim gördü. Dükkanýn önünde güneþlenen Bakkal Hamdi gördü. Daha yeni okey çekmiþ Cevat bile gördü. Gördüm. Vitrindeki yansýmada gördüm Safiye’nin kolundaki eðretiliðimi. Gördü. Safiye de gördü, Ne yüzlerde, ne vitrinde Ama bir þekilde gördü. Çýkýverdi kolumdan, Yüzüðü çýkarýrcasýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.