Dokun Yüreğime…2

Dokun Yüreðime…2
Bir seher yýldýzý olsam gözlerinde yer bulsam…
Kirpiklerini her kapayýp açtýðýnda beni bulsan,
Gülümsesen; rüzgarýn olsam, yaný baþýnda salýnsam.
Günler ne çabuk geçiyor, biliyorum her þey çok çabuk eskiyor,
Eskimeyen deðiþmeyen sadece sensin…
Gözlerini arýyorum, yýpranmýþ aynanýn karþýsýnda,
Hayatýma lezzet veren o tadý arýyorum,
gezdiðim tozduðum her yerde sofralarda…

Uyuyamýyorum.Geceleri sevmem o yüzden belki de…
Bu yüzdendir yýldýzlara olan aþinalýðým.
Sen varken her þey daha güzel.
Umutlar yüreðimde boy boy yeþerir.
seninle bir baþka gülerim.
seninle küçük þeyler ne de mutlu eder beni,
bir gülüþünle dahi yeniden doðar güneþ dünyama.

Gecelerin kokusu sindi üzerime,
ve akasya aðaçlarýndan oluþan bir sýnýr çizgisinin içerisinde,
rengarenk çiçeklerle bezeli bir bahçe gibi gördüm ve öyle bildim hayatý.
Anlamamýþtým aðaç niye kurur,
Çiçek niye solar, güneþ niye batar.
Bahçem neden bu kadar büyük, gökyüzü niye bu kadar geniþ,
Gecelerdeki bu aydýnlýk niye anlamamýþtým.

Anlayamazdým ki yokluðunu yaþamadan.
Zaman hýzla akýp gidiyor akasya dallarýnda,
Sonra savruluyor yapraklara takýlýp dört bir yana.
Yaný baþýmda senin olduðun günleri hatýrlýyorum,
Düþünüyorum bir de o güzel sesini gülümsemeni…
Ne de mutlu uyurdum sen varken yanýmda,
Rüyalarýma gelmiþken bana bakarken tatlý tatlý gülümserken.

Ellerini tutan ellerinin hasretindeyim hala.
Evden her çýktýðýmda aklýmda dilimde sen varsýn.
Bir kuþ olsaydým konsaydým o güzel saçlarýna.
Bir bulut olsaydým ayrýlmasaydým senden.
Bir nefes olsaydým karýþsaydým sesine.
Gül olsaydým, çiçek olsaydým sen koksaydýn, sana açsaydým.
Kýrýk dökük hikayeler ayrý bir ahenkle geçer düþlerimden,
Adýnla baþlayan þiirler dudaklarýmýn arasýndan gidip gelir.

Kucaðýnda iyice belirginleþir, parýldar küçük yýldýzlar…
Yaðmur yaðar üzerime damla damla.
Yaðmurla gelen sensin yýldýzlarla parlayan sensin.
Gelen her gece sesini haykýrýr yüzüme.
Güneþle doðan sensin, güneþle batan sensin.
Kurak tarlalarda çiçekler dikerim, güllerin boynu bükük deðildir.
Baþaklar nazlý nazlý salýnýr el deðmemiþ topraklarda,
Sesin karýþýr adýný fýsýldayan rüzgara.

Bir kez daha seviyorum de ne olur dokun yüreðime…
Dokun düþlerime, umutlarýma, üzüntülerime…
Dokun yalnýzlýðýma, dokun ki artýk gözyaþlarým dinsin.
Bir gün korkularýmý, endiþelerimi, acýlarýmý geride býrakacaðým…
Hüzünlerimden uzaklaþacaðým.
Güneþin battýðý yerden ayrýlacaðým.
Doðduðun yere gideceðim.
Çocukluðumu, gençliðimi, sevinçlerimi, özlemlerimi alacaðým yanýma.
Göðsüme sýkýþtýracaðým onlarý ve elimi sana uzatacaðým.
Sevdiðimi ben geldim diyeceðim.
Kimse bulunmaz benim beklediðim kadar seni bekleyen.
Kimse istemez benim seni istediðim kadar.
Kimse sevemez benim seni sevdiðim kadar.
Yoldaþým ol, sýrdaþým ol ne olur…

Hasan KAYA
Eðitimci-Þair-yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: