SEN GELİNCE

Artýk gülüyordum her þeye,
Bomboþ bardaðýn dolu tarafýný görebiliyordum mesela.
Herkes beyazý pembeyi turuncuyu severken,
Ben siyaha âþýk olabiliyordum.
Ýki artý iki beþ edebiliyordu.
Ve dahasý… Sen ve ben, biz olabiliyorduk.

Yýldýzlar gündüzleri de çýkýyordu seyrine,
Balýklar gökyüzüyle kucaklaþýyordu.
Kuþlarla kavuþuyordu denizler rengine,
Karanlýkta güneþte kayboluyordu.

Susuyordu bütün yer ve gök,
Kendince konuþuyordu körpe bir dudak.
Gökkuþaðýný kovalýyordu âmâ bir adam,
Sevdamý dinliyordu saðýr bir kulak.

HASAN KARAAÐAÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: