Yalnızlığın rıhtımına atardın…

Yar…
Her lahza
Haber veriyor
Nefesin kudreti kesiliyor
Ruhum tenden çýkmak istiyor
Kalbimi haþyet içinde endiþeye sevk ediyor

Çok görme
Hassasiyetten yoksun halimi
Asabiyete meyyal celalimi, hadsizliðimi
Ýlim, irfandan uzak, nadanlaþan aciz sinemi
Seni anlayamayan bu kalbimi, basiretsizliðimi
Nasibine ben çýktým, kim bilir ne kadar umutluydun

Kimi vehimler
Sezgilere tahakküm eden zanlar
Hüsnühali tarumar eden zehaplar hiç bitmedi
Sevgi ve muhabbet baþka nefesi mahkûmun eyledi
Elindekine tahakküm etmek, hayat felsefen olmuþtu
Sabýr ve sukut etmek gönlü seçene, ruhu tercih edenindi

Oysa
Seni anlamalýydým
Ýçine düþtüðün açmazdan kurtarmalýydým
Þefkat ve muhabbeti en kalbi manada sunmalýydým
Ama baþaramadým, hayat meþgalesiyle uðraþmaktaydým
Senin beklentilerine, güvenine istediðin gibi layýk olamadým

Ben
Ne kadar sosyalleþsem
Sen o nispette içine kapanýktýn
Cemiyet içine çýkmaktan pek hoþlanmazdýn
Her okuduðum kitaba kuþkuyla bakar, radyoyu kapatýrdýn
Dinlediðim þarkýlara dahi müdahale etmekten hiç kaçýnmazdýn

Belki
Kazandýðýný sanýrdýn
Beni yalnýzlýðýn rýhtýmýna atardýn
Bir fanus içinde yaþamaya adanmýþ zavallýydýn
Bir hayatý acýmasýzca nihayetlendirdin, yaþarken yýktýn
Kendi zan ve zehaplarýna sýðýnarak, muhabbetle hiç yaþatmadýn


Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: