Bozuldu ne varsa tuz da kokuyor
Akar suyun gözü balçýkla dolmuþ
Dereler bulanýk pislik akýyor
Çakallýk marifet insanlýk ölmüþ
Daha dünkü çocuk gönül yýkýyor.
Çabamýz olmadý doðrudan yana
Küçücük sebepten kýyarýz cana
Çare bulamadýk dökülen kana
Bizim bu halimiz yürek yakýyor.
Hangi neslimizle övünelim biz
Dizimize vurup dövünelim biz
Amaca ulaþtýk sevinelim biz
Evlat babasýna karþý çýkýyor.
Bedeni besledik beyinler bomboþ
Duygusuz,duyarsýz sanýrsýn bir taþ
Biz bizi bitirdik gerekmez savaþ
Çürüdü dalýmýz yaprak döküyor.
Büyüðüne saygý duyan az kaldý
Hakka,adalete uyan az kaldý
Halâl kazanarak doyan az kaldý
Ne varsa bozuldu tuzda kokuyor.
Hiç bize benzemez þemali,tipi
Kimseyi dinlemez koparmýþ ipi
Hele bir dokun gör yutarsýn hapý
Diller akrep olmuþ adam sokuyor.
Muzafferim saçý,baþý yolsakta
Bundan sonra çok geç önlem alsakta
Bilgisiz,kültürsüz nadan olsakta
Cahiller alime meydan okuyor.
Muzaffer Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.