MUCİZE
Geniþ uzun bir yol bu
ben de yürümeye hevesliyim
yol kenarlarý çiçek sepetleriyle süslü
çiçeklerin her rengi
sýrtýmý yasladým yeþile
dayadým alnýmý maviye
aklýmý kaldýrdým,yüreðimi açtým güneþe
martýlar dayanamadý selama durdular.
Bütün kýrýklarýný topladým hayatýmýn
atmýyorum sadece biriktiriyorum
malum çevre kirliliði var
dönüþtürülebilsin diye kederler
ayak üstü söylenen yalanlar
boþ veremiyorum iþte neyapayým
boþ vermek bir boþluk gibi
býrakamam o boþluða kendimi
hem de sýrf ben seviyorum diye...
Yolum uzun
hoþ kýsa bile olsa ne farkeder ki
artýk tamamlanýyorum
baðýrmak istiyorum kardeþim
baðýrmak
az kaldý tamamým
aðaç bile diktim hem de sere serpile
baðýrmak istiyorum be kardeþim
baðýrmak
içim kýpýr kýpýr
kabýmdan taþacaðým sýðamýyorum
zaten sýðmak da istemiyorum
sevinçle hüzün karýþýk kasemde
coþku da var
ama bu aralar en çok coþku
öyle þeyler söylüyor ki bazen
bana aþýk olmasýndan korkuyorum
hani o da yarým kalýrsa diye
uzak durayým hiç cevap vermeyeyim diyorum
olmuyor ki
o zaman duygular avaz avaz
saðýr vaziyetteyim
kimsesizim...
Neyse
yolum geniþ ve uzun
çiçek sepetleriyle süslü
ben yoluma bakayým
ben yapraðýma
bedenimin sýcaklýðýna
ben üþümek istemiyorum artýk
düþünmek istiyorum mavi umutlarý
bir aðaç gibi mesela
filizlenceðimi her baharda
beyaz elbisemle topluyorum çiçeklerimi
etekleri kat kat karanfil
Belki de karýþýðým biraz her yaným çeliþki
Ben de mucize
tanýþtýðýma memnun oldum.
06.02.2011
EVGÝN ATALAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.