Sokak Lambası
Sokak Lambasý
Sevenlerim arka mahallede kaldý
Yýldýzlar söndü, ay karardý
Baðýra baðýra yalnýzlýðýmý haykýrdým
Sokak lambasý altýnda gölgemle kala kaldým.
Gözlerime aðlamayý yakýþtýrdým
Soytarýlar gibi bir uçtan bir uca gidip geldim
Yokluðunun belasýyla karþý karþýyaydým
Yavaþ yavaþ yitiriyordum umutlarýmý
Sokak lambasý altýnda...
Ahmakça bir duygu içindeydim
Göðsümün orta yerinden vurulmuþ gibiydim
Düþünemeyecek kadar aptallaþmýþ vaziyetteydim
Yanýp sönen sokak lambasý altýnda.
Çýlgýndý gözlerim,yüreðim ve kalbim
Dalga dalga içimde fýrtýna kopuyordu
Kötürüm bir dilenciye benziyordum
Gece karanlýðýnda sokak lambasý altýnda.
Sensizlik iliklerime iþliyordu
Bu saatten sonra sen benim hiç bir þeyimdin
Derdimle alevlenmiþ yanýp gidiyordum
Ýnin - cinin top koþturduðu
Sokak lambasý altýnda...
Nizamettin ERGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.