mumyalara mektuplar
hurda zamanlar toplarým ben
çoðu tren garlarýnda atýlanlardan
beyaz mendillere sarýlý bir damla yaþ
bazan bir bankta unutulanlardan
hani biraz hazin biraz ayrýlýk
dili geçmiþin rivayeti sonbaharlardan
hurda zamanlar...
hele,eski ahþap sinama koltuklarýna yapýþmýþlar var ya
ninemin sandýðýndaki elma
sevgi sevgi kokar,sanki lidyalýlar kaðýda mühür vurmamýþ daha
cepler ne kadar soðuksa,inadýna eller o kadar sýcak
mangallardaki et misali yürekler
deðiþ-tokuþunda deðil ederiyle sevdalar
ayaklar bileklere kadar ýslak
kalpler göze suyuyla çalýþýyor,kim yorulacak
ne kadar eskileri kalmýþ fakülte yollarýnda
ve bozulmadan tarih ötesine ýþýk
alacakaranlýkta düþmüþ belli,gideceði yere aceleci
az ucundan kýrýlmýþ elmas gibi
bu kadar mý lazým olurmuþ insana
örneði,firavunlar vadisinde bir mumya
hurda zamanlar...
ve bir gecekondunun baþ köþesindeki kuzinenin son yanýþýnda kalan
ham altýnýn asite düþüþü gibi yaralanmayan
kocaman bir ayvanýn mahalleye pay ediliþi,camekanda çekirdek
’’bir rüzgâr gibi geçti’’nin gençliðimi yaraladýðý zamanlar
eskimiþ zamanlar toplarým ben,elden düþme yaþamaya erinilmiþ
ve üstüne,beton beton,çelik çelik sahte güçler giydirilmiþ
bir yetimim gözünden topraða düþünceye dek damla,kaç sevda bitti dersin
sen saraylarda sultan,ben dað baþýnda eþkiya
hesaba mý geliyor,kar kalem tutuyor mu neylersin
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.