Elveda
Bedeninin içine bir beden alýp, kendi içinde kaybetmek nedir bilirmisin usta,
Ben bunu denedim ama yapamadým...
Yýllarca yorgun ve kimsesiz yürüdüm bu yollarda,
Kapýmý çalanlarýn hepsini gerçek sandým, ve hep yanýldým usta!
Yüreðim hep kimsesizliði avuçladý, ben her defasýnda bir ömür sýðdýrdým avuçlarýma,
Ama Yaþamadým usta...
Oluruyla olmazlarýmý savaþa sürgün ettim, olmazlarým kazandý..
Bu nasýl bir zaferdir,
Savaþta kükreyip kazanmak, ama kazandým diye üzülmek nedir usta...
Kazanýp yenilmek...
Ölümü çaðýrdým ustaa, gelmedi!
Baþým dönmedi hiç bir uçurumun kenarýnda,
Ne adam gibi yaþadýk nede adam gibi ölebiliyoruz,
Biz yüreðimizdeki kor yangýnlara raðmen neden gülmeliyiz,
Neden hep çay kaþýðýna sýðdý mutluluklarýmýz..
Bir vapurda küçücük bir çocuðu güldürmek içinmi sevdik birbirimizi,
Atýlmýþ imzanýn mürekkebine neden su deðiyor?
Gitti usta, vapur çekildi ayaklarýmýn dibinden,
Bir denizin ortasýnda boðulmaya mahkum oldum...
Sevdalar hep kelebeklere mi adanýr usta...
Her aþkýn yitikliðine bir kelebek canmý verir.
Ben öleydim usta, gözümün önünde bir aþk can vericeðine, ben öleydim...
Yýkýk bir þehirden, ve kaðýdý yýrtýk bir þiirden silinen bir kelime,
Kaç kelimeyle yaþayabilir,
Sevdanýn bütün darbelerinden aðlamaklý olan bir yürek, kaç kez atabilir,
Ve daha kaç kiþi atabilir içinden ustaa, Söyle bana...
Aþklar hep bitmelimidir?
Baksana usta aþkýn son þiirini yazýyorum, bu þiirin adý elveda ustaa..
Dokunmayýn bana terli ellerinizle,
Ben her güne bir hatýra yaralarla doluyum,
Ne olur dokunmayýn bana...
Bu Gün Derler DERYA...
Bu gün Türkiye büyük millet meclisinde,
Aþkýma ferman yazýldý usta.
Tetiði bana çektirdiler, dokunulmaz bir aþkýn seyir halindeyken...
Tetiði çektim usta, öldürdüm aþkýmý, aþk bitti, sevda bitti o bitti en sonda ben bittim usta..
Bu gün cümlelerime paha deðil ömür biçin,
Ömrümü biçin topraðýndan....
Ölüm diyorum ustaa, Ölmek bu kadar güzelmidir ki tek bir sefer uðramadý yanýma...
Militan bir aþkýn þehadet þerbeti ne kadar tatlý olabilir usta.
Ben acýdým usta, caným yandý.
Ve kalmak gitmeye benzemez anladým,
Kalanýn ardýndan þiir edilmez, ama gidenin ardýndan aþk acý düz gidilir.
Ve "Þiir oluþundan Belli,
Gelmezsin artýk..."
Ben yoluma devam ediyorum usta, yolum kaderimin yoluna denk düþene dek.
Ben öelene kadar gideceðim usta.
Ben gidiyorum,
Ölene kadar...
Yahya Barskanmay 17.03.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.